Święty Birmański
Jak głosi legenda, była to rasa świętych kotów, które miały strzec świątyń w Birmie. Zgodnie z ogólnie uznanym rodowodem, pewna ciężarna samica została w 1919 roku wysłana do Francji, a urodzone tam przez nią kocięta dały Europie i Ameryce Północnej początek nowej rasi
Cechy fizyczne:
- mocno zbudowany i półdługowłosy
- wyraziste odgraniczenie ciemnych oznak i bieli "rękawiczek" oraz "skarpetek"
- mocna głowa, pyszczek zaokrąglony
- czoło szersze niż wyższe, dobrze nachylone ku tyłowi i nieco wypukłe z profilu, bardziej płaskie z przodu i między uszami
- uszy średniej wielkości z zaokrąglonymi końcami, oczy natomiast prawie okrągłe, szeroko rozstawione, kolor szafirowy
- ogon średniejdługości, krzaczysty, lekko zaokrąglony na czubku
- sierść średniejdługości, jedwabista
Usposobienie: zrównoważone i zgodne. Łagodne i uczuciowe, przyjazne wobec innych zwierząt oraz gości.
